Behandeling zenuwwortel

De zenuwwortels komen uit openingen links en rechts tussen de wervels uit het wervelkolom. De opening waar een zenuwwortel uit de wervelkolom naar buiten komt, heet een foramen.  Zenuwwortels bevatten informatie van en naar het ruggenmerg. Het gedeelte dat naar de achterzijde van het ruggenmerg gaat, bevat gevoelsinformatie, zoals pijn. Het deel dat uit de voorzijde van het ruggenmerg komt, bevat informatie die onder meer de spieren bestuurt.

Zenuwwortels kunnen geïrriteerd raken, meestal omdat ze klem zitten. Bijvoorbeeld bij een hernia. De tussenwervelschijf puilt dan uit en drukt op de zenuw. Ook kan er door veroudering (artrose) vernauwing van het wervelkanaal of het foramen optreden. Een andere veel voorkomende oorzaak is littekenweefsel, na een operatie, dat de zenuwwortel inklemt.

In een geïrriteerde zenuwwortel ontstaat een ontstekingsreactie. Deze ontsteking ontstaat niet door een infectie, maar door de irritatie van het klem zitten van de zenuwwortel. Door deze ontstekingsreactie ontstaat pijn. Er is meestal uitstralende pijn, naast de pijn in de wervelkolom. Als een zenuwwortel in de rug klem zit, ontstaat er beenpijn. Is dit in de nek het geval, dan is er pijn in de arm.

De pijnspecialist kan de zenuwwortel op twee verschillen de manieren behandelen. Hij kan een injectie met ontstekingsremmers (steroïden) verrichten, bij de zenuwwortels laag in de rug. Er kan ook behandeld worden met een elektrische stroom. Er wordt dan gedurende vier tot acht minuten een gepulseerde stroom toegediend via de naald bij de zenuwwortel. Dit kan door de hele wervelkolom.Omdat de stroom niet continue is, maar gepulseerd, ontstaat er geen forse temperatuurstijging. De temperatuur aan de punt van de naald wordt nauwkeurig bewaakt, om schade aan de zenuwwortel te voorkomen. Door het elektrisch veld vinden er biochemische veranderingen in het zenuwweefsel plaats. Hierdoor worden minder pijnprikkels doorgegeven. Ook neemt de ontstekingsreactie af. De aangedane zenuwwortel wordt als het ware gerepareerd.

Behandeling van de zenuwwortels van de nekwervels vindt in rugligging plaats. Behandeling van de zenuwwortels van de borst-, lende- en stuitwervels gebeurt in buikligging. Eerst wordt de huid ontsmet en verdoofd. Vervolgens wordt een naaldje in het foramen gebracht. De plaats waar de zenuwwortel uit de wervelkolom naar buiten komt. De positie van het naaldje wordt met röntgenapparatuur in twee richtingen gecontroleerd.

Als de naald op de röntgenfoto’s in de juiste positie staat, wordt er eerst een controle uitgevoerd met een teststroom. Het voltage van de teststroom wordt langzaam opgevoerd, tot de patiënt een verandering voelt. Het voltage waarbij de verandering wordt gevoeld, geeft aan hoe dicht het naaldje zich bij de zenuwwortel bevind. Daarna wordt röntgencontrast met verdoving ingespoten, de zenuwwortel wordt dan zichtbaar op de röntgenfoto. Als zeker is dat het naaldje zich op de juiste plaats bevindt, kan de injectie met medicijnen of de stroombehandeling verricht worden.

In de uren na de behandeling kunnen armen (nek) of benen (rug) verdoofd zijn. Na de behandeling kan er enkele dagen napijn zijn. Meestal duurt het een paar weken voor de behandeling goed resultaat heeft. Complicaties komen niet vaak voor bij deze behandeling. Zeer zeldzaam kan er een bloeding of een infectie ontstaan.